Οἱ ἡμῶν εὐκλεῖς πρόγονοι ἐπίστευον ὅτι ἐν ἑκάστῳ ἀνθρώπῳ δαὶμων ἀγαθὸς ἐκ γενετῆς ἐστιν, ὅστις αὐτὸν φυλάττει πάσης τῆς ζωῆς καὶ ἄγει τὴν ψυχὴν αὐτοῦ εἰς Ἅιδην.
Οὐκ οἶδα εἰ ἀληθὲς τοῦτο, ἀλλὰ τὸ ἀληθὲς ἐστὶν ὅτι ἀγαθὸς δαίμων ἔστι μοι, ὅστις πολλὰ με μεριμνᾶ ὅπως μὴ πάθῳ τὶ κακὸν, καὶ δὴ ἐν τῷ χαλεπῷ τούτῳ καιρῷ, ἐν ᾧ κορωνοϊῷ νοσῶ.
Ἡ ἀγαπημένη μου γυνή, Ἑλένη, ὁ ἐμὸς ἀγαθὸς δαίμων ἐστὶ. Αὕτην, τὴ Ἑλένην, ἐν νῷ οἱ ἡμῶν πρὸγονοι εἶχον καὶ διενοήθησαν τὴν περὶ περὶ τοῦ ἀγαθοῦ δαίμονος διήγησιν.
Εὐχαριστῶ σε πολύ, ὦ Ἑλένη ἀγαπημένη μου..
0 σχόλια Blogger 0
Δημοσίευση σχολίου