Ἀρήτη Ἀριστίππου - Φιλόσοφος

Ἀκούω ἔγωγε τινῶν τῶν νῦν Ἐλλήνων πολλάκις δή λεγόντων ὅτι οὔκ ἐξῆν γυναιξί μετέχειν τῶν ἐπιστημῶν καί δή φιλοσοφίας κατά τόν παλαιόν χρόνον Ἀθήνησιν καί διαβάλλουσιν αὐτάς ὡς ἆρα ἀπειργόμεναι ἀεί οἴκοι διεβίουν ὑπό τῶν ἀνδρῶν. Καί μήν πόθεν τοῦτο τεκμαίρεται, φίλοι Ἔλληνες; Καί ἴνα τί γένηται ψευδῶς τοῦτο καταμαρτυροῦσιν; Ἐμοί γε δοκεῖ, ὅτι οὔκ ἔστιν τούτων οὐδείς ὅστις σαφῶς οἶδε τί περί τούτων!!! Ράδιον δε ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι τούτους ἀναζητεῖν τε καί εὐρεῖν τῷ google πολλάς τῶν γυναικῶν μετεχούσας ἀπάντων τῶν ἐπιστημῶν κατά τό παλαιόν. 

Ἔγωγε, φίλτατοι, βουλοίμην τούς λόγους ποιήσαθαι ἄν περί τήν Ἀρήτην.
Ἆρα γε ἐστι τις ὑμῶν, φίλτατοι, ὅς τήν Ἀρήτην πῶς οἶδεν; Οἶμαι δή τοῦτο χαλεπόν εἶναι καί οὐ πάνυ λανθάνει με οἶον ἐστίν.
Εἶεν!!!! 

Ἀρήτη ἦν τοῖς χρόνοις κατά Σωκράτην, γυνή γε μάλιστα ὁξύνους καί δή ἐλλόγιμος ἐπί σοφίᾳ. Τοῦ Αριστίππου ἄλλωστε ἦν θυγάτηρ γενηθεῖσα ἀμφί τῷ -400 καί τελευτήσασα τῷ -340 ἐν Κυρήνῃ.

Ἔτι οὖν νέα οὖσα ἐν Κυρήνῃ Ἀρίστιππος ἐπιστολήν διέπεμψεν πρός αὐτήν ἐκ Σικελίας, παρακελευόμενος Ἀρήτῃ μετά τοῦ παιδός αὐτῆς τάχα εἰς Ἀθήνας ἐλθεῖν τέ καί ὄποι οἰκεῖν ἐν τῇ Σωκράτους οἰκίᾳ ἵνα ἐπιμεληθεῖ Ξανθίππης τε καί Λαμπροκλέους τῆς ἐνδείας τῶν ἐπιτηδείων ἔνεκεν. Ὅπερ δέ καί αὐτίκα ἐγένετο!! 

Περί φιλοσοφίας μάλιστα Ἀρήτη ἤκουσε κατ´ ἀρχάς μέν τοῦ πατρός αὐτῆς Ἀριστίππου, ἔπειτα δε καί ἄλλων. Ἀρίστιππος πάλαι δή φίλος μαθητής τε καί ἐταῖρος ἦν τῷ Σωκράτει, ἐκ τοῦ ὁποίου δήπου τήν φιλοσοφίαν ἐδιδάχθην. Αὕτη ἡ γυνή, Ἀρήτη, σύν τῷ χρόνῳ ἀρίστη διδάσκαλος φιλοσοφίας τε καί φυσικῶν ἐγένετο παιδεύουσα ἀνθρώπους, ἐν ταῖς ἐν Ἀττικῇ φιλοσοφικαῖς σχολαῖς τε καί Ἀκαδημίαις, διδάσκουσα ἀεί ποτε ἀμφί τά πέντε καί τριάκοντα ἔτη!!!!! Τά μέγιστα γοῦν πάντας τούς βουλομένους ὡφέλησεν. Ἦν δέ μάλα φιλογράμματος τε καί δεινή διδάσκειν ὥστε διήκουσαν Ἀρήτης πλέον τῶν 110 ἐπισήμων τῶν τότε φιλοσόφων.

Γέγραφε γε μήν καί καταλέλοιπε πλεῖστα κάλλιστα ὑπομνήματα καί ἐτι πλείονας διαλόγους τε καί βιβλία δε πρὸς τὰ τετταράκοντα, τά μέν περί κωμωδίας, τά δε περί δημηγοριῶν τε καί φυσικῶν. Ἐθαυμάζετο δε μάλιστα αὐτῆς βιβλίον τό καλούμενο "ὑπομνήματα" ᾧ ἐχρῆτο ὑπό πολλῶν διά ἀναφοράν. Νῦν δή οὐδέν τῶν γραμμάτων αὐτῆς οὔκ ἐστιν ἡμῖν!!! 

Ἀπεδέχετο δὲ Ἀρήτη πάντων μᾶλλον Σωκράτην καί τούτου ἔνεκεν ἔμεινε ἐπὶ τῶν αὐτῶν Σωκράτει διδασκαλιῶν. Διάδοχος δε ὁ ὑιός αὐτῆς Ἀριστιππος ὁ νεώτερος γέγονε ὅς καί σχολάρχης τῆς ἐν Κυρήνῃ σχολῆς ἐγένετο. 

Ἐκ τῆς τελευτῆς αὐτῆς ἐπίγραμμα ἐπιτύμβιον ἔθεσαν οἱ ἐπιχώριοι μηνῦον τοῖς ἀνθρώποις τάδε: 
"Ἦν μέν Ἀρήτῃ κάλλος μέγα ὥσπερ Ἐλένῃ, ἀρετή δε τελεία ὥσπερ Θήρμᾳ, ψυχή δε ἀρίστη ὥσπερ Σωκράτει, γραφίς καλλίστη ὥσπερ Ἀριστίππῳ καί γλυκύς λόγος ὥσπερ Ὁμήρῳ."

Τοιαύτη τις, φίλτατοι, ἦν Ἀρήτη. Ἐν πᾶσι τοῖς Ἔλλησιν ἐνδοξοτάτη παιδεύσασα πλείους ἀνθρώπους αὐτή μᾶλλον ἤ σύμπαντες οἱ ἄλλοι!!! Ἠμῶν δε τοι, τῶν νῦν Γρεκοταλιμπάν οὔκ ἔστιν οὐδείς ὅστις πώποτε ἤκουσεν, οὔτε τί σμικρό, οὔτε τι μέγα, περί τῆς εὐκλεοῦς γυναικός, τῆς Ἀρήτης!!!  

Εὐμήχανος ὑμῖν ὑγιαίνειν.